Iets met omgangsvormen

Je zou toch maar Pieter Omtzigt zijn. Je hele leven - zelfs met gevaar voor eigen gezondheid - op de kop gooien om te strijden voor 'het goede'. Niet achterin de zaal braaf meeblaffen met de baas, maar je oprecht, emotioneel en betrokken hard maken voor het land. Voor de mensen. Voor de slachtoffers. Continu over je schouder kijkend of er niet een partijgenoot staat om een dolk in je rug te planten. Een dolk in je rug te planten. Een dolk in je rug te planten. En natuurlijk ook: een dolk in je rug te planten. En dan plant Chris van Dam, zelf onverkiesbaar weggewerkt door zijn eigen kudtpartij, er nog even een dolk in. Iets met: omgangsvormen. Of, hoe Pieter het zelf al omschrijft: "Ik heb een weloverwogen besluit genomen. Daarmee is het CDA voor mij nu een gesloten hoofdstuk. Er waren verschillen van mening over de inhoud en er waren verschillen in hoe ik vind dat je omgaat met elkaar." Het hele interview met Pieter Omtzigt, met het heerlijke zinnetje 'Ik heb een redelijk actieve herinnering aan wat ik doe en dat zou ik ook hier hebben', leest u hier. Dikke vinger, Chris van Dam. Welkom terug, Omtzigtman.

Wat is het toch een ontzettende kutpartij

Je mag een hoop zeggen in dit land, maar dankzij Chris van Dam (82) van het CDA mag je niet alles zeggen en daar is Chris van Dam (86) van het CDA ontzettend trots op. Je mag namelijk niet zeggen dat een boete van 104 euro die een vriend van je moet betalen 'naar die kankerhoer van een koningin' gaat, ook al heb je strikt genomen best een punt. Dan krijg je te maken met de maas in de wet die Chris van Dam (91) heeft opengezet toen D66 majesteitsschennis wilde afschaffen: de straf voor het beledigen van het Koningshuis is nu net zo hoog als voor het beledigen van een ambtenaar in functie. En daarom kreeg de 63-jarige draaideurcrimineel R. van den B. die Máxima ook nog een 'dochter van een moordenaar' (is wel zo) en een kankerwijf noemde een taakstraf van 40 uur.

Chris van Dam (98) denkt kennelijk dat het goed is voor "de waardigheid van ons Koningshuis" als je de Koningin geen kankerhoer of kankerwijf meer mag noemen. Alsof een Koningshuis niet veel waardiger is als het juist ver boven zulke beledigingen staat. Alsof een Koningshuis niet veel waardiger is als het mensen die heel erg graag naar een volledig geregisseerd PR-momentje in de sneeuw willen komen, gewoon naar een volledig geregisseerd PR-momentje in de sneeuw laat komen. Alsof er überhaupt nog iets van waardigheid over is bij dat stelletje schilderijen en theelepeltjes jattende belastingontduikers.

En dan is Van Dam (107) ook nog eens trots dat dankzij zijn inspanning Máxima nu zelf tenminste geen aangifte hoeft te doen. Dat komt mooi uit want toen Van den B. Máxima een kankerhoer en een kankerwijf noemde was Máxima nergens te bekennen en kon ze dus ook helemaal niet beledigd zijn. Sterker nog: ze wist helemaal niets van de strafzaak af. De enige manier waarop Máxima echt beledigd kan worden, is juist door deze strafzaak zelf omdat ze A) nu toch leest dat een of andere totale klaploper haar een kankerhoer en een kankerwijf heeft genoemd of B) zich kapot schaamt dat ze door een stel droeftoeters verdedigd wordt en dat Chris van Dam (116) juicht dat "de waardigheid van ons Koningshuis" is beschermd omdat je Máxima geen kankerhoer of kankerwijf mag noemen. SAD!